SZPILKI W SZAFIE DIY

A MOŻE TAK? 

PRACE W TOKU - 

"WIECZNY NIEDOCZAS" PÓKI CO CHYBA JUŻ ZE MNĄ ZOSTANIE...

DO ŚWIĄT POWOLUTKU.

Pozdrawiam;

A.

P.S

A wracając do tematu przedszkola.......to jest masakra i temat na krótkie opowiadanie bo na zabraniu poświęconym problemom w naszej grupie przedszkolnej czułam się jak Sigourney Weaver
w "OBCYM"
albo
Tommy Le Jones w " Ściganym"...

Aż chyba to opiszę, bo warto...

No ale wracając - wypisałam córkę z przedszkola państwowego, ponieważ 

nie zgadzam się na bylejakość i odwalanie swojej pracy w tym wypadku troski o rozwój dzieci.

Nie będę pisała tego jak to opowiedziałam moim znajomym - bo słowa były jednak niecenzuralne...

Ja rzadko idę na kompromis w sprawach dla mnie elementarnych, a w tej kwestii..........no cóż, jestem jak skała -

lub 

jak skomentowała jedna z mam - "ma Pani zbyt wygórowane wymagania".

Nie sądzę - mi się po prostu chce, nawet jak jestem zmęczona nawet jak jestem chora - bo tak mnie nauczono i w swoim życiu oferuję jakość, nie znoszę lenistwa i ignorancji - i tego wymagam od innych .

Jak w końcu trochę się wyśpię - odpalę dobre wino - bo wtedy i wena jest lepsza - to strzelę małego posta w tym temacie - bo sądzę że wiele osób zaskoczę tym

jakie standardy można napotkać w mieście stołecznym warszawa, w stolicy naszego cudownego kraju -tycząc również obywateli.

A.